Orfeusz567

Batalion d'Amour-Niya, Dialog z Nostalgią
Theatre of Tragedy-Bacchante, As The Shadows Dance, Cassandra, A Rose For The Dead, Lorelei
Lorien-Ja istota
Silent Stream Of Godless Elegy-Tańczyłam
The Gathering-The Mirror Waters
Moonlight-Inermis, Zbrodnia i kara, Dobranoc
Artrosis-W półśnie, Morfeusz
Nox Arcana-Ligeia, Haunted Memories
Sins Of Thy Beloved-All Alone, Lake Of Sorrow
My Dying Bride-My Wine in Silence
Clan Of Xymox-There's No Tomorrow



Opis być może kiedyś zmienię.
Po dwuletnim pobycie na su, doszedłem do pewnych wniosków, że tu niezbyt pasuje, wszyscy mi się wydają normalni a ja chyba mieszczę się tzw. błędzie statystycznym, bo z lekka odbiegam od normy i stereotypów rządzących na portalu, ale żeby statystyki były wiarygodne to musi ktoś być zaliczony do tego 1 procentu do którego idealnie wpasowuję się. Może ktoś się zapytać, w takim razie co tu robisz, a ja odpowiem: przez pewien splot wydarzeń w życiu wchodzę sobie popisać z ludźmi i poprawić sobie humor przed snem, lecz to lekarstwo coraz mniej skutkuje, może pacjent zbyt już się uodpornił na to lekarstwo i szuka mocniejszej dawki lub nadszedł czas na zerwanie z portalem. Jeszcze nie wiem, która diagnoza jest trafna, ale jaka by nie była to trzeba ją przemyśleć a nocami mam aż nadmiar czasu na to, bo każda noc jest długa, po niej jest jeszcze gorszy dzień i takie błędne koło się toczy a jego pełny obrót trwa 24 godziny. Nocne rozmyślania są piękne, co było za mną a co będzie przede mną, można wszystko ubrać w ładne słowa, przyszłość wydaje się zabarwiona optymistycznymi barwami, stawiać sobie różne diagnozy zależne od samopoczucia w danej chwili. Nie są to okoliczności sprzyjające, bo wszystkim kieruje przeznaczenie i ślepy los szczęścia, ale otrzymać szczęście to moim przypadku naprawdę musiałoby być ślepe i trafić przez przypadek do mnie.


Mówią, że każdy ma los w swoich dłoniach, ale nazwałbym to raczej pękiem marzeń o zapachu róż czerwonych w pełnym rozkwicie, które powinny trafić pod właściwe drzwi, lecz jaki trzeba mieć klucz by je otworzyć i jak je wręczyć jak nawet róża ma kolce i może ukłuć jak przeżyje się rozczarowanie a możliwe że ktoś tam gdzieś za drzwiami na nie czeka, lecz rozglądając się po tym świecie czy można jeszcze wierzyć w miłość, to chyba tylko puste słowo, które tylko brzmi ładnie w każdym języku świata.